Pamiętaj o zabraniu "pozwolenia na podróż"
Jest to dokument od Twojego lekarza potwierdzający, że masz cukrzycę i musisz mieć ze sobą insulinę, glukometr, igły itd. Zawiera on również podpisane przez lekarza stwierdzenie, że możesz bezpiecznie podróżować.
Wzór takiego zaświadczenia może pobrać tutaj.
Badanie poziomu cukru
Weź zapas pasków testowych. W czasie podróży możesz jeść zupełnie inne niż zwykle potrawy, mogą zmienić się ilości i pory posiłków i wysiłku fizycznego. Możesz potrzebować częstszych pomiarów cukru, aby odpowiednio skorygować dawkę insuliny. Szczególnie ważne jest, by mierzyć poziom cukru przed snem tak, aby uniknąć niskiego poziomu cukru w nocy. Naucz swoich towarzyszy podróży, jak mogą Ci pomóc w razie niskiego poziomu cukru.
Jedzenie i picie
Jedzenie i pory posiłków prawdopodobnie będą inne niż te, do których przywykłeś w domu. Zwróć uwagę na pojawiające się nowe sytuacje i zawsze sprawdzaj poziom cukru w razie wątpliwości. Możesz mieć kłopot ze znalezieniem jedzenia bez cukru. Zawsze warto mieć przy sobie coś do jedzenia - i w samolocie i na wycieczce - w razie opóźnienia.
Insulina i glukagon
Insulina nie lubi zbyt wysokiej temperatury, światła słonecznego i silnego wstrząsania. Jeżeli to możliwe powinna być transportowana w torbach utrzymujących stałą temperaturę i odpowiednio zapakowana tak, aby nie przemieszczała się swobodnie. Unikaj przechowywania insuliny w miejscach o wysokiej temperaturze, takich jak schowek w samochodzie.
Weź z sobą zapas insuliny. Insulina dostępna za granicą może różnić się pod względem typu i siły działania od tej, którą używasz. Zapakuj insulinę w dwie osobne torby w razie zgubienia lub kradzieży bagażu. Jeżeli podróżujesz samolotem, włóż insulinę do bagażu podręcznego. Dobrze też jest mieć ze sobą glukagon w czasie podróży. Przechowuj go razem z insuliną. Ma ważność do 24 miesięcy.
Przeczytaj, jak zadbać o cukier w czasie wakacji.
Długie wyjazdy
Z różnicą czasu przy podróżowaniu ze wschodu na zachód najłatwiej sobie poradzić czekając z cofnięciem zegara do czasu przybycia na miejsce. Możesz wtedy potrzebować dodatkowej insuliny lub posiłku. Jeżeli planujesz podróż dłuższą niż 6 miesięcy musisz z góry zaplanować, jak zaopatrzysz się w insulinę i inne potrzebne akcesoria.
Bądź dobrze zorganizowany!
Stres może mieć wpływ na poziom cukru. Im więcej problemów możesz przewidzieć i rozwiązać w domu przed wyjazdem, tym podróż będzie łatwiejsza.
Pamiętaj, aby mieć przy sobie paszport, bilety, wizę i inne ważne dokumenty.
Przygotuj się na niespodziewane
Weź z sobą dodatkowe pieniądze. Międzynarodowe karty płatnicze, czeki podróżne i dolary amerykańskie mogą przydać się w razie potrzeby pokrycia niespodziewanych kosztów. Zawsze upewnij się, że masz wystarczającą ilość pieniędzy, aby wrócić do domu. Miej przy sobie wystarczającą ilość drobnych w lokalnej walucie, aby móc kupić przekąski, zadzwonić i użyć publicznej toalety.
Problemy związane z długą podróżą
- strefy czasowe - przy przekraczaniu stref czasowych, podróżując ze wschodu na zachód najprościej jest zmienić czas (uregulować zegarek) dopiero po przybyciu na miejsce przeznaczenia. Może być wówczas wskazane, abyś dostrzyknął sobie trochę insuliny lub zjadł dodatkowy posiłek.
- zaginęła insulina - jeśli nie masz własnej insuliny, to powinieneś skontaktować się z najbliższym szpitalem lub apteką. Insulina jest lekiem ratującym życie i powinna się znajdować w każdym szpitalu. Należy mieć przy sobie dokument stwierdzający, że chorujesz na cukrzycę typu 1.
- uszkodził się pen - insulinę zawsze można podać strzykawką. Jeżeli nie wziąłeś jej ze sobą, to możesz kupić w każdej aptece, pokazując zaświadczenie, że chorujesz na cukrzycę typu 1. Jeśli nie mogłeś podać zwykłej dawki insuliny, nie spożywaj posiłków, pij wodę mineralną i koniecznie zgłoś się do najbliższego lekarza.
- przed snem przez pomyłkę podałeś insulinę krótko działająca zamiast o przedłużonym działaniu - nie dostrzykuj już insuliny o przedłużonym działaniu. Po około 30. minutach spożyj dodatkowy posiłek w postaci węglowodanów szybko wchłaniających się. Powtórz podobne posiłki jeszcze ze 2 do 3 razy w ciągu nocy. Co 1 do 2 godzin kontroluj stężenie glukozy we krwi. Częściej kontroluj glikemię również następnego dnia, gdyż może być konieczne zwiększenie dawek insuliny krótko działającej. Najbezpieczniej ustrzec się przed taką pomyłką używając dwóch wyraźnie różniących się penów do podawania insuliny krótko działającej i o przedłużonym działaniu.