Witam Was,
Chciałabym opowiedzieć o mojej cukrzycy.
Po skończeniu 45 lat, zachorowałam, lekarz leczył mnie na angine, dwa tygodnie borykałam się z temperaturą, pomimo zażywania lekarstw temperatura nie spadała, poszłam ponownie do lekarza – powiedziałam, że mam duże pragnienie i nie mogę go zagasić. Przepisał mi nowe lekarstwa, na drugi dzień byłam bardzo senna, nie mogłam w ogóle chodzić dalej już nic nie pamiętam.
Mąż zadzwonił po pogotowie, lekarz z pogotowia wypisał receptę na antybiotyk, po godzinie ręce i uszy zrobiły się sine, oczy zapadły się, mąż ponownie wezwał pogotowie. Na sygnale zawieźli mnie do szpitala. Byłam w stanie krytycznym, mój poziom cukru we krwi wynośł:1741. Byłam w śpiączce 1,5 tygodnia. W tym czasie miałam różne wizje. Od tego czasu minęło już 6 lat, teraz czuje się dobrze, cukier mam w normie i cieszę się życiem i aktywnie spędzam czes.
Pozdrawiam Was wszystkich,
Jagoda
Jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, koniecznie
polubcie nasz profil na FB!
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
