HEJ, mam na imię Dorota jestem z Poznania cukrzyce mam juz ponad 3 lata. Dla mnie to straszna choroba i to bardzo, nic nie moge jesc itp. czasami nawet myslalam o przykrych rzeczach.
Na początki wszyscy mnie traktowali tak inaczej i to był ich ten blad jestem człowiekiem jak kazdy inny lecz mam problemy z trzystka. Nie wiem po co istnieje ta choroba, czasami juz miałam na mysli, ze po co ona jak zjem nic sie nie stanie ale jednak.... nie bede jadła słodyczy, chce byc zdrowa na przyszłosc mozwe i tak się stanie. Mam siostre i brata oni nie rozumieja tego co ja czuje tak samo kolezanki, czasami jak mam duzy cukier to nawet boje isc spac bo moze cos sie stania.... Ja juz koncze moje przygnebiajace opowiadanie ale taka jest cukrzyca. Aha a moim najnajwiekszym marzeniem jest miec pompe lub taka komórka do mierzenia, fajna jest bym nie musiała sie tak martwic.... ja juz sie boje jezdzic na kolonie i do lekarzy bo mam za duzo cukry :(
POZDRAWIAM i Papa..... 3majcie sie cukrzyki :)
Dorota