dodano: 13 marca 2010 r.
Gdy ukończyłem siedem lat
i przekroczyłem szkolne progi,
to ona wtedy polubiła,
moje pośladki, ręce i nogi.
I tak się we mnie zakochała
i tak się we mnie zadurzyła,
że choć nie chciałem - to została
i życie moje bardzo zmieniła.
Jak to kobieta - zmienną była,
miała charakter i wytrwałość ,
Gdy się raz do mnie przyczepiła,
już pozostała ze mną na starość.
Kiedy pamięcią w przeszłość sięgam,
pół wieku w głąb mojego życia,
to przyjaźń tylko udawała,
szkodząc po cichu mi z ukrycia.
I chociaż różnie mnie traktowała,
i choć szkodziła mi w ukryciu,
to nigdy nie decydowała
o moim zdrowiu i moim życiu.
I tak przeżyłem z nią pół wieku,
hucznie minęło złote wesele.
Ona zmieniła mój cały świat,
ja też zmieniłem dla niej wiele.
Choć w ciągu tych burzliwych lat,
proponowałem rozwód i rozstanie,
nigdy się na to nie zgodziła,
więc cóż mam zrobić niech pozostanie.
I nie ma się co załamywać,
trzeba się śmiać a nie szlochać.
Jeżeli nie da się jej zwalczyć,
jedyne wyjście ją pokochać.
Muszę się przyznać tak bez bicia,
że kiedy sam jej nie zaszkodzę,
to jest nam razem bardzo dobrze,
i można puszczać fantazji wodze.
Bardzo złośliwa czasami bywa,
dobra pamięcią też się chlubi,
kiedy nie zrobię jak sobie życzy,
to później długo mnie nie lubi.
Wtedy się robi do bólu słodka ,
a przez tę słodycz to cierpię ja,
muszę jej szybko chemię podać
i nie mam wtedy "dobrego dnia".
Lecz tak jak w życiu złe dni mijają,
uśmiech powraca i żyć się chce.
Tylko wspomnienia pozostają
i przemyślenia, com zrobił źle.
Czasem zarzuca mi moja ślubna,
choć od dobroci raczej nie stronię,
że więcej czasu "słodkiej" poświęcam,
zapominając o swojej żonie.
Myślę, że jest to zwykła zazdrość,
bo przecież obie "różnie lubię".
Obie przyrzekły być ze mną razem,
jedna już w szkole, druga na ślubie.
Nie myśl źle o mnie mój czytelniku,
otóż nie jestem złym zbereźnikiem,
lecz czasem smutnym, częściej wesołym,
od lat już chorym diabetykiem.
A moją lubą i towarzyszką,
która trwa przy mnie jak połowica,
tą, która nigdy mnie nie opuści.
Jest wierna zawsze - "Moja cukrzyca".
Adam Kupiec
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
