DRODZY CZYTELNICY
Nowy Rok - nowe nadzieje, plany, postanowienia. Także te dotyczące cukrzycy. Chciałoby się, żeby było lepiej. Ale zapał do poprawy szybko znika... Celowo w styczniu piszemy o "zarządzaniu cukrzycą", o konieczności zrobienia całorocznego (a może nawet na całe życie) planu samokontroli i monitorowania choroby. Ten rok zapewne będzie dla niektórych naszych Czytelników pierwszym rokiem nowej, intensywniejszej terapii - za pomocą insuliny. Warto wiedzieć, że insulina to nie wyrok i nie powinno się jej unikać. Możecie się o tym przekonać, czytając artykuły o zastosowaniu jej w leczeniu i płynących z tego korzyściach dla zdrowia.
Szczególnie zachęcamy Was do przeczytania historii dwóch niezwykłych osób - czternastolatki dopiero wchodzącej w życie, pełnej zapału i pasji, oraz pani anestezjolog, heroicznej postaci, która całe życie poświęciła jednej szlachetnej pasji - ratowaniu życia innych ludzi - z narażeniem własnego zdrowia.
Na nadchodzący rok życzymy Wam miłości do siebie samych, wyrażonej jak najlepszym wyrównaniem cukrzycy, a obok szczęśliwie osiągniętej (normo)glikemii - (normo)szczęścia osobistego płynącego ze zdrowego ciała i ducha.
Redakcja
Okładka:)
(kliknij, aby powiększyć okładkę)
Cena: 5 zł (z 7% VAT)
- JAK ZARZĄDZASZ SWOJĄ CUKRZYCĄ?
- Mówiąc o planowaniu w kontekście zarządzania (także cukrzycą), mamy na myśli nie tyle planowanie kolejnych posiłków czy wizyt u specjalisty, ile raczej nadrzędny plan, projekt tego, co poprzez swoje działanie chcemy osiągnąć. W pierwszej kolejności trzeba zatem odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest moim celem leczenia cukrzycy (czy jedynie przedłużenie życia?). Przyjmując insulinę raz na dobę i nie dbając ani o wartości glikemii, ani o dietę, jesteśmy w stanie przeżyć długo. Nieuchronnie jednak nabawimy się poważnych powikłań, a wówczas jakość tego "przeżycia" będzie pozostawiała wiele do życzenia. Chyba nie o tym myślimy, kiedy mówimy o kontrolowaniu cukrzycy. Tylko wtedy, gdy jasno określimy swój cel, będziemy mogli po pewnym czasie stwierdzić, w jakim stopniu udaje się go nam realizować.
- PROGRAM PEŁEN ADMINISTRACYJNYCH SZCZELIN
- Wywiad z profesor Przemysławą Jarosz-Chobot, z Katedry i Kliniki Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej ŚUM w Katowicach, na temat programu refundacji pomp insulinowych dla dzieci do 18 r.ż.
Czyli problemem jest to, że "program pomp" nie ma szczegółowo określonej procedury.
- Niestety nie ma. Są tylko ogólne procedury i informacje. Opracowywali je urzędnicy, którzy prawdopodobnie niezbyt dobrze znają problematykę leczenia cukrzycy przy użyciu pompy insulinowej. Podkreślę, że nikt tego od nich nie wymaga. Wystarczyłoby, aby zasięgnęli pomocy ekspertów z sekcji pediatrycznej PTD i wspólnie opracowali procedury. To naprawdę nie wymaga wielkiego wysiłku, a znacznie ułatwiłoby realizację programu. Wtedy nie byłoby takich sytuacji, jak w przypadku młodych ludzi w wieku 17 lat, którzy - po merytorycznej kwalifikacji - w końcu pomp nie dostali, bo tak długo trwało rozwiązywanie problemów wynikających z administracyjnego postępowania przetargowego i nieprecyzyjnych zapisów. Zanim je wyjaśniono, ci młodzi ludzie ukończyli 18 lat i automatycznie "wypadli" z programu.
- SEKS PO SIEDEMDZIESIĄTCE
- Potrzeba seksu w starszym wieku NIE jest objawem choroby, a aktywność seksualna - jak wskazują badania naukowe - ma znaczenie prozdrowotne. Mity ograniczające życie seksualne u osób po siedemdziesiątce nie mają fizjologicznego uzasadnienia.
Interesujące okazały się wyniki badań oceniające wpływ aktywności seksualnej na zdrowie, np. trzy stosunki w tygodniu dwukrotnie zmniejszają u mężczyzn ryzyko zawału i udaru. Aktywność seksualna zwiększa też poziom testosteronu, immunoglobuliny A, zmniejsza ryzyko chorób prostaty, nadciśnienia, cukrzycy, depresji, a sam orgazm podwyższa próg wrażliwości na ból.
- OPANOWAĆ INSULINOTERAPIĘ
- Strach przed niedocukrzeniem. Hipoglikemia (niedocukrzenie), czyli zbyt niski poziom glukozy we krwi, jest najczęstszym skutkiem ubocznym insulinoterapii. Ciężkie niedocukrzenie zdarza się najczęściej u osób słabo wyedukowanych, które nie znają jego objawów lub nie potrafią odpowiednio zabezpieczyć się przed jego wystąpieniem. Do przyczyn niedocukrzenia należą również błędy, jakie są popełniane przez pacjentów, tj. podanie błędnej dawki insuliny, błąd dietetyczny, pominięcie lub opóźnienie posiłku lub niezaplanowany duży wysiłek fizyczny. Pacjenci, którzy dobrze zarządzają swoją cukrzycą, doświadczają jedynie lekkich niedocukrzeń, z którymi bardzo łatwo sobie poradzić. Analogi insuliny rzadziej wywołują hipoglikemie, które też łatwiej daje się przewidzieć.
Zapraszamy na naszą stronę: www.diabetyk.pl
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
