Rodzice powinni:
- Poinformować szkołę o chorobie dziecka.
- Przygotować i uczestniczyć w szkoleniu na początku roku szkolnego.
- Udostępnić w formie pisemnej wszelkie informacje potrzebne do zapewnienia dziecku bezpieczeństwa w warunkach szkolnych.
- W przypadku zmian w leczeniu, które mogą wpłynąć na funkcjonowanie dziecka w szkole, informować o nich odpowiedni personel.
- Zapewnić dziecku zapas środków medycznych i innych potrzebnych na czas przebywania w szkole (insulina, przekąski, woda, itp.).
- Oraz przestrzegać uzgodnionych ze szkołą miejsc ich przechowywania.
- Udostępnić aktualne telefoniczne numery kontaktowe.
- Współpracować ze szkołą w rozwiązywaniu problemów związanych z funkcjonowaniem dziecka z cukrzycą w środowisku szkolnym.
- Zapewnić dziecku z cukrzycą właściwe i bezpieczne warunki funkcjonowania w szkole: w szkole, lub podczas wycieczek lub wyjazdów (również wyjść do kina, teatru, muzeum) powinna zawsze być obecna pielęgniarka lub przeszkolona osoba.
- Działać na rzecz integracji dziecka z cukrzycą i przeciwdziałać wszelkim przejawom dyskryminacji - zarówno ze strony uczniów, jak i nauczycieli.
- Uczestniczyć we wstępnym szkoleniu.
- Zdobyć podstawową wiedzę na temat cukrzycy i działań w przypadku hipo- i hiperglikemii.
Nauczyciele powinni:
- Uczestniczyć w szkoleniu.
- Zdobyć wiedzę na temat cukrzycy, objawów typowych dla dziecka i działań na wypadek hipo- i hiperglikemii.
- Obserwować ucznia i umieć rozpoznać objawy towarzyszące zmianom poziomu cukru.
- Pomagać w prowadzeniu rutynowych czynności zgodnie z ustaleniami podczas wstępnego szkolenia.
- Informować o chorobie ucznia i wynikających z tego obowiązkach nauczycieli mających zastępstwo.
- Umożliwić uczniowi prowadzenie rutynowych działań w klasie - mierzenie poziomu cukru, podawanie insuliny - i zapewnić mu odpowiednie do tego warunki.
- Umożliwić picie napojów i jedzenie przekąsek, a także wychodzenie do toalety w trakcie lekcji (jest to bardzo ważne również w trakcie dłuższych egzaminów).
- Informować rodziców z wyprzedzeniem o wszelkich zmianach w planie dnia - wycieczkach, spotkaniach, wyjazdach.
- Stworzyć uczniowi sprzyjającą atmosferę.
- Traktować ucznia tak, jak jego zdrowych rówieśników.
- Zwracać uwagę na przejawy dyskryminacji.
- Być w stałym kontakcie z rodzicami i sygnalizować zauważone zmiany lub nieprawidłowości.
- Uczestniczyć w szkoleniu.
- Zdobyć podstawową wiedzę na temat cukrzycy i jej leczenia.
- Zdobyć wiedzę na temat związku między aktywnością fizyczną a poziomem cukru.
- Umieć rozpoznać objawy hipo- i hiperglikemii u ucznia i umieć odpowiednio zareagować.
- Zachęcać dziecko z cukrzycą do aktywności fizycznej.
- Traktować ucznia z cukrzyca tak, jak jego zdrowych rówieśników, nie obniżając mu wymogów.
- Przypominać uczniowi o konieczności dostępu do wody, szybkodziałającego cukru (tabletek glukozy, napojów słodzonych) i sprzętu medycznego w trakcie ćwiczeń fizycznych.
- Pozwalać przerwać ćwiczenia w przypadku gorszego samopoczucia.
- Zapoznać się z planem leczenia ucznia.
- Uczestniczyć w szkoleniu i pomóc w jego przeprowadzeniu.
- Udzielać pomocy uczniowi w prowadzeniu rutynowych czynności medycznych na terenie szkoły.
- Uzyskać od rodziców wszelkie materiały i przyrządy potrzebne do prowadzenia opieki medycznej nad uczniem z cukrzycą.
- Współpracować z całym personelem szkolnym w opiece nad dzieckiem z cukrzycą.
- Uczestniczyć w szkoleniu.
- Posiadać wiedzę na temat cukrzycy odpowiednią do wieku.
- Informować nauczycieli i inny personel szkolny o objawach.
- Współpracować z personelem szkolnym przy wykonywaniu rutynowych czynności, jeżeli potrzebuje pomocy przy mierzeniu cukru i podawaniu insuliny.
- Wiedzieć, z kim może się skontaktować w razie problemów, np. hipoglikemii.
- Wiedzieć, gdzie są przechowywane środki medyczne i spożywcze, potrzebne w leczeniu cukrzycy.
- Uczestniczyć w leczeniu cukrzycy w szkole w stopniu odpowiednim do wieku.
- Nosić przy sobie informację, że choruje na cukrzycę (bransoletka, karta w dokumentach lub wisiorek na szyi).
Wynalazkiem ostatnich lat, który ogromnie ułatwia życie i funkcjonowanie dzieciom z cukrzycą w środowisku szkolnym, ich rodzicom i nauczycielom jest telefon komórkowy.
Stała możliwość kontaktu z nauczycielem i dzieckiem, zapytania o samopoczucie dziecka, wpływa na poczucie bezpieczeństwa wszystkich stron. Niektórzy rodzice samodzielnie obliczają ilość insuliny na posiłek na podstawie informacji uzyskanych od nauczyciela, który jedynie pomaga programować pompę.
W razie jakichkolwiek wątpliwości istnieje wtedy możliwość natychmiastowego kontaktu, co jest niezwykle cennym rozwiązaniem.
"Naucz swojego nauczyciela" - wróc do spisu treści...
Tekst zamieszczono za zgodą Redakcji Magazynu "PEN".